Towarzystwo Miłośników Wrocławia
Moim marzeniem zawsze było realizować się artystycznie. Dlatego drogi poprowadziły mnie do Technikum Kinematografii we Wrocławiu. Jednak malowanie pozwala na oddech i ciszę przy płutnie. Moje prace są w większości technicznym oddaniem widzianego obrazu. Moje przywiązanie do szczegółów jest mocno zauważalne. Jest to moja piąta wystawa a druga indywidualna. Anna Nawara
Znany i ceniony artysta fotograf, którego prace wystawiane są w całej Polsce (Konin, Poznań, Zakopane, Ostrów Wielkopolski, Gniezno, Turek, Zielona Góra, Wrocław). Laureat wielu nagród m.in. Przeglądu Twórczości Plastycznej o Złotą Sztalugę czy Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego „Byłem w Licheniu”.
„Niezwykła twórczość Tadeusza Topolskiego odwołuje się do otwartego poznawania świata, w którym żyjemy i nowych artystycznych możliwości dawania mu świadectwa. Znajdziemy w niej to, co dla każdej sztuki zasadnicze: autentyczność przeżyć, odkrywczość, tropienie wartości uniwersalnych.
„Najnowsze fotogramy Tadeusza Topolskiego zbierają jak w soczewce jego przebogate doświadczenia warsztatowe i duchowe. Zsumował je, aby pójść dalej. Mamy przed sobą pokaz rozwiniętej wspaniale, dojrzałej twórczości. Sprawdziła się tu pierwsza funkcja fotografii, czyli wierne odtwarzanie, tym razem tego, co pierwotne – natury. Tadeusz Topolski wykonał wiele zdjęć lasu. Działania warsztatowe rozpoczął od budowania symetrii obrazów, powielając lewą lub prawą stronę na zasadzie lustrzanego odbicia. Po tym zabiegu ujawniły się na zdjęciach tajemnice, jakich istnienia Autor nie podejrzewał.Oglądając wielokrotnie swoje podwojone fotografie odnajdywał wśród gałęzi gotyckie linie kościelnych sklepień, romańskie kształty, barokowe lśnienia, niezwykłe malarskie faktury, obrazy Matki Boskiej, Monstrancję, ale i Buddę, oraz całą długą listę dziwnych postaci, demonów, leśnych duchów, niczym z baśni Braci Grimm, i wiele poza tym. Bogactwo lasu okazało się nie do ogarnięcia, ciągle coś się tam czai, czego nie widziano. Tadeusz Topolski tropił leśne klimaty i duchy poprzez współdziałanie wprowadzanych przez siebie barw, różnicowanie ich natężenia, kontrastowanie, a przede wszystkim odkrywanie ich symboliki. Fotografia stała się tu malarstwem abstrakcyjnym, lub jeszcze lepiej – nowym tworem artystycznym XXI wieku. Możemy podziwiać daleko zaawansowane rozwiązania warsztatowe konińskiego mistrza. Kolorystyczne działanie tych obrazów – bo kolor tu góruje – jest bardzo silne.
Rozmyła się różnica między malarstwem i fotografią, sztuką amatorską i wysokim profesjonalizmem, kreatywną wyobraźnią i otwarciem się na pobieranie prostej, pierwotnej prawdy z przyrody. Jest tu pozostawiona dla odbiorcy wielka przestrzeń – fotogramy działają na zasadzie labiryntu, w którym należy szperać wzrokiem, szukać, odnajdywać. Angażują się przy tym siły wiary, lęki, odkrywa się świadomość zagrożeń – każdy odbiera trochę inaczej. Autor nikogo nie wyręczy – jest tylko przewodnikiem”. /Anna Dragan/.
Kolejne spotkanie z cyklu upamietnień odbyło się pod tablicami ,,Prawd Polaków,, przy Kościele św. Marcina w rocznicę I Kongresu Polaków w Berlinie. 6 marca 2025 roku odbyła się duża uroczystość z udziałem władz miasta, organizacji pozarzadowych, młodzieży ze szkół patronackich, IPN, harcerze z Hufca im Dawnej Polonii Wrocławskiej przy honorowej warcie wojskowej oraz straży miejskiej.
Trzeba pamietać, że przed 40-tu laty dzięki staraniom Alicji Zawiszy zostały ufumdowane te tablice przez Towarzystwo Miłośników Wrocławia przy których dziś odbywają się upamietnienia. Alicja Zawisza była dla Polonii opiekunką i motorem do działania.
Pamiętamy
W dniu 21lutego 2025 roku odbyło się spotkanie naszych członków z Klubu Ludzi ze znakiem ,,P,, z młodzieżą uczącą się w Zespole Szkół Teleinformaycznych i Elektronicznych byłym Obozie przejściowym przy ulicy Hauke Bosaka.
Te uroczyste spotkania to bardzo długa tradycja, która przypomina o ludziach więzionych i tych którzy utracili życie przebywając w budynku tej szkoły. Dzięki gronu pedagogicznemu i młodzieży, która przypomniała wspomnienia obozowiczów, mieliśmy możliwość wspomnienia i zadumy nad ich losem. Pod tablicą upamiętniającą więźniów tego obozu zostały złożone wiązanki kwiatów. Dziękujemy – Pamiętamy
W kręgu rzeczywistości i wyobraźni.
Zadanie /3816/ powierzone przez Gminę Wrocław i Wrocławskie Centrum Rozwoju Społecznego.
W ramach projektu z Gminą Wrocław proponujemy cykl wykładów malarze młodopolscy. Prelekcje poprowadzi Katarzyna Popińska
W dniu 17 grudnia 2024 r. została otwarta wystawa upamiętniająca nasze kobiety, które tworzyły Wrocław oraz Towarzystwo Miłośników Wrocławia. W Sali Historii TMW udostępniliśmy ich życiorysy oraz zdjęcia naszych już niestety nieżyjących Pań tak bardzo zaangażowanych w rozwój Wrocławia i TMW. Jesteśmy pewni, że ich sylwetki szerzej opisane w publikacji wydanej z tej okazji zostaną zapamiętane i uczczone w należyty sposób. W tym wydaniu opisaliśmy życiorysy 6 kobiet Żurawskiej Mieczysławy, Hegeduiss Alicji, Lary Seweryny, Gniewkowskiej Haliny, Makaruk Wacławy, Skrowaczewskiej Zofii. My działacze TMW będziemy o nich przypominać i je wspominać przy każdej dogodnej okazji. Dziękujemy za przybycie na otwarcie wystawy i wysłuchanie komentarza Prezesa Zbigniewa Magdziarza oraz Kamili Jasińskiej.
W dniu 10 października 2024 roku odbył się wernisaż wystawy poplenerowej z dwóch plenerów w Antoninie i w Winnej Górze. Zapraszamy do odwiedzenia wystawy i na relację z niej.
