W poniedziałek 29.01.2024 o godzinie 18.00 w kamieniczce „Małgosia” na spotkaniu sekcji „Pokolenie powojenne” Radość Gansiniec przypomniała historię rodziny Gansińców.
Zasadnicza część wspomnień dotyczyła losów Pana Ryszarda Gansińca – ojca pani Radość Gansiniec, która pieczołowicie pielęgnuje historię rodziny. Poniżej jego życiorys.
RYSZARD GANSINIEC (1888 — 1958)
Urodził się 6.03.1888 r. w Siemianowicach Śląskich koło Katowic, ojciec Ignacy Ganszyniec, matka Elżbieta Grabiger.
Po ukończeniu szkoły ludowej w rodzinnej miejscowości uczył się w latach 1901 -1908 w prywatnym gimnazjum w Nysie.
W latach 1909-1910 uczęszczał na kurs teologii w Modling pod Wiedniem.
W r. 1911-1912 na uniwersytecie w Münster w Westfalii poświęcił się studiom filologii klasycznej i orientalnej a od roku 1912 na uniwersytecie w Berlinie, gdzie w r. 1915 zdał egzamin nauczycielski z greki, łaciny, filozofii i germanistyki.
W r. 1917 otrzymał tytuł doktora filozofii na podstawie pracy „De Agathodaemone”.
W jesieni 1915 r. został odwołany z frontu wschodniego i mianowany przez rząd pruski wykładowca i organizatorem studium filologii klasycznej na uniwersytecie w Warszawie (1915-1917). Usunięty z Uniwersytetu Warszawskiego za popieranie polskich postulatów.
Ponownie w latach 1917/18 był żołnierzem na froncie wschodnim.
Po uzyskaniu niepodległości Polski w latach 1919/20 byt profesorem filologii klasycznej w uniwersytecie w Poznaniu.
W latach 1920-1946 we Lwowie w Uniwersytecie im. Jana Kazimierza.
W tym okresie zasłynął jako znakomity religioznawca, latynista i hellenista, badacz, tłumacz i wydawca polskiego piśmiennictwa łacińskiego z okresu średniowiecza i początku czasów nowożytnych.
Twórca czasopisma „Filomata”, „Przeglądu Klasycznego” i wielu innych.
Powstało Wydawnictwo „Filomaty”, gdzie był wielkim propagatorem kultury starożytnej.
Na zdjęciu Ryszard Gansiniec. 1935 r.
We wrześniu 1939 r. jako ochotnik brał udział w obronie Lwowa.
Po wkroczeniu wojsk sowieckich wznowiono działanie uniwersytetu, zmieniono nazwę na Uniwersytet im, Iwana Franki. W czerwcu 1941 r. po wkroczeniu wojsk niemieckich uniwersytet został zamknięty.
Ryszard Gansiniec pracował w księgami, a potem jako urzędnik w Chłodni.
Po ponownym zajęciu miasta przez Rosjan w lipcu l944r. powrócił w sierpniu 1944 r. do pracy w uniwersytecie.
Aresztowany 4 stycznia 1945 do 24 maja 1945 przebywał w więzieniu na Łąckiego.
Na zdjęciu Zofia i Ryszard Gansincowie z dziećmi Orlanem i Radością (po prawej) w mieszkaniu na ul. Obertyńskiej we Lwowie. 1942 r.
Ten okres pobytu do momentu opuszczenia Lwowa opisał w listach do Żony.
Została wydana książka „Notatki lwowskie 1944-1946” (Wrocław 1995, s. 228. Wydanie 2 Warszawa 2020, s. 422).
W latach 1946-1948 pracował w Uniwersytecie we Wrocławiu.
Od maja 1948 r. do śmierci (8.03.1958) w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Jako student i poddany pruski używał nazwiska Ganschinietz, od r. 1919 Ganszyniec. Od 1949 r. Gansiniec (prawidłowa forma polska)
Radość Gansiniec