Kategoria: TMW

Wykład dr Małgorzaty Wójtowicz „Ludwig Alexander von Tiedemann, architekt
i urzędnik”, 27 lutego 2023 o godz. 18, w kamieniczce „Małgosia”.
Poniżej krótkie streszczenie

Na początku zeszłego tygodnia (29 stycznia 2023 r.) w siedzibie Towarzystwa Miłośników Wrocławia miało miejsce niezwykłe wydarzenie. W poniedziałkowe popołudnie w siedzibie towarzystwa odbyło się spotkanie z dwiema osobami reprezentującymi grupę nieformalną Spod ziemi patrzy Breslau – dr. Alanem Weissem i mgr. inż. arch. kraj. Jackiem Jerzmańskim.

Wrocław przełomu XIX I XX wieku to miejsce intensywnego postępu w wielu dziedzinach życia i rozwoju miasta. Architektura i urbanistyka rozwijały się w imponującym tempie. 

Na początku XX wieku stolica Dolnego Śląska stała się zalążkiem protomodernizmu europejskiego oraz centrum ówczesnej awangardy.
W takiej rzeczywistości urodził się, wzrastał oraz tworzył niemiecki rzeźbiarz Alfred Vöcke. Okoliczności rozwoju oraz talent młodego rzeźbiarza sprawiły, że doczekał się kilku realizacji w rodzinnym mieście, a niektóre przetrwały do dzisiaj.

Historia lubi płatać figle. Niekiedy prawda okazuje się zgoła inna, niż powszechnie się sądzi. Czasem jedna wzmianka może utorować drogę do fascynującego odkrycia. Tak było tym razem. Do niedawna uważano, że zniszczona w 1945 r. fontanna Neptuna była tym samym dziełem, który stał na placu od 1732 r. Okazało się to całkowitą nieprawdą. Badacze oraz sami wrocławianie zdawali się pomijać milczeniem remonty, jakim podlegał ten wyjątkowy zabytek. Kluczową okazała się renowacja fontanny w 1874 r., prowadzona przez Alberta Rachnera.

Pierwsze zakłady przemysłowe zaczęły powstawać po włączeniu Przedmieścia Oławskiego w granice miasta w 1808 roku. Do rozwoju nowoczesnego przemysłu przyczyniło się powstanie linii kolejowej w 1842 r. Zachowane wyroby, opakowania, katalogi, druki ulotne czy rachunki mówią nam o działających tu zakładach przemysłowych (H. Meinecke , J. Schamell, Deubag), czy wytwórni mebli Gustawa Krause.

Wrocławski Ogród Botaniczny, nazywany oazą piękna i spokoju w cieniu gotyckich świątyń, jest drugim – po ogrodzie Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie – najstarszym ogrodem tego typu w Polsce. Od 1974 r. jest wpisany na listę zabytków województwa dolnośląskiego, a od 1994 r. znajduje się w obrębie historycznego centrum miasta, objętego szczególną ochroną konserwatorską.